Πριν λίγο καιρό γράφαμε πως το πλεόνασμα δεν είναι αρκετό για να λύσει τα προβλήματά μας. Αν δεν διορθωθούν έστω κάποιες από τις χτυπητές στρεβλώσεις της οικονομίας μας, ώστε η τελευταία να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών, δεν πρόκειται να ανακάμψουμε.
Ωστόσο, η επίτευξη του πλεονάσματος από μόνη της είναι, αν μη τι άλλο, ένα καλό νέο. Περισσεύουν κάποια χρήματα. Καθώς χρειάστηκαν θυσίες για να μαζευτούν και επειδή τα λεφτά δεν φυτρώνουν σε δέντρα (θα έπρεπε να το έχουμε εμπεδώσει ως τώρα), έχει μεγάλη σημασία το πώς θα χρησιμοποιηθούν.
Η κυβέρνηση, λοιπόν, για αρχή, θα τα κάνει προσλήψεις στο δημόσιο!
Υπάρχει τίποτα πιο ελληνικό από αυτό;
Κι όμως… Υπάρχει.
Θα τα κάνει και επιδόματα.
Συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά τις προσλήψεις, ο υπουργός Εσωτερικών αναφέρθηκε στη μονιμοποίηση 30.000 συμβασιούχων, «οι οποίοι εργάζονται κυρίως στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες».
Θα πει κανείς, «αυτούς τους πληρώναμε ήδη». Ε, τώρα με το πλεόνασμα, να η ευκαιρία να τους πληρώνουμε για μια ζωή.
Και εννοείται πως, μέχρι τη μονιμοποίηση, οι συμβασιούχοι θα αυξάνονται. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ο αριθμός του έκτακτου προσωπικού εκτός ΝΠΙΔ, δηλαδή συμβασιούχοι και μετακλητοί σε ΟΤΑ και υπουργεία, ξεπέρασε τις 74 χιλιάδες τον περασμένο Φεβρουάριο.
Οι δήμαρχοι στο μεταξύ δηλώνουν ότι δεν θέλουν άλλους εργαζομένους και δεν προτίθενται να ανανεώσουν πολλές από τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, αλλά στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία δεν παίζουν ρόλο αυτά τα πράγματα.
Το δικαίωμα στο διορισμό είναι αδιαπραγμάτευτο και τόσο θεμελιώδες που ξεπερνά, όχι μόνο την συγκυριακή άποψη των πολιτικών μας αντιπροσώπων (και μελλοντικών προϊσταμένων των διορισμένων), αλλά και, ως προς την τυπική του ισχύ, μέχρι και το Σύνταγμα. Δεν εξηγείται αλλιώς πώς ως επικρατέστερο σενάριο για την «τακτοποίηση» των συμβασιούχων παρουσιάζεται μία απλή νομοθετική ρύθμιση.
Όσο για τα επιδόματα, η κυβέρνηση εφαρμόζει την παλιά καλή συνταγή που λέει πως πρώτα διαλύουμε κάτι και μετά το επιδοτούμε. Οπότε, σχεδιάζει πρόγραμμα ενίσχυσης και επιδότησης εισφορών εκείνων που ασφαλίζονται με μπλοκάκι, αφού νωρίτερα τους υπερφορολόγησε.
Μέσα σε όλα αυτά, εγείρεται φυσιολογικά και το ερώτημα αν εν τέλει τελούμε υπό κατοχή από τις δυνάμεις των ανάλγητων δανειστών, αφού δεν μπορεί να είναι τόσο χουβαρντάδες, αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα.
Σημασία έχει πως κάναμε την αγορά άνω κάτω (όπου άνω, φόροι και στασιμότητα, όπου κάτω, σχετικά κινητική και ευμεγέθης παραοικονομία) για να πετύχουμε το πλεόνασμα και τελικά αποφασίσαμε να το επενδύσουμε στο μοντέλο που μας χρεοκόπησε…
Στη μεγέθυνση και την παρεμβατικότητα του ελληνικού (με όλες τις παθογένειές του) κράτους.
Σαν να πουλάς το άλογο για να φτιάξεις το κάρο.
Και οι άλλοι στο μεταξύ πηγαίνουν με το αυτοκίνητο…
Μιχάλης Δεμερτζής
Ιδρυτικό Μέλος Ευ.Με.ΣΥΝ - Τομεάρχης Θέσεων
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου