Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 22

Αντίπαλες νοοτροπίες…όχι κόμματα…

Κι η αντίστροφη μέτρηση για τη σημερινή κατάπτυστη όσο κι επικίνδυνη κατάσταση που βιώνει η χώρα, ξεκίνησε απ’ τη στιγμή της ανακοίνωσης του προγράμματος της, σαφώς πλέον, κεντροδεξιάς, φιλελεύθερης παράταξης που πέρα από όνομα και ιστορία, καλείται να υπερασπισθεί νοοτροπία και να σταθεί απέναντι στον κρατισμό και τη διάλυση της αριστερής λαίλαπας που καθεστοποιείται κάθε μέρα που περνάει, τραβώντας τη χώρα στον όλεθρο.

Μεταξύ των υπολοίπων που καλούμαστε να εξελίξουμε, ν’ αναπροσαρμόσουμε και να επανατοποθετήσουμε ως κοινωνία, βίαια ή πιο ομαλά, σαφώς είναι κι η αντιμετώπισή μας στα παραδοσιακά κόμματα, μετά την παταγώδη αποτυχία τους να διαχειριστούν με χρηστό τρόπο τα κοινά μας συμφέροντα.

Διάλυση και σαπίλα είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της εξέλιξης των κομμάτων εξουσίας στην Ελλάδα εκτός απ΄το κοινό τους χαρακτηριστικό, τη λατρεία στον κρατισμό και τον πολλαπλασιασμό του κράτους μέσω της τροφοδότησης των πελατειακών σχέσεων στις οποίες εξειδικεύθηκαν μέσα στα χρόνια.

Ωρίμασε ο χρόνος λοιπόν κι επιτέλους θα πρέπει να ξεκινήσει η περίοδος που τα κίνητρα κι οι λόγοι επιλογής των κυβερνητών μας, θα είναι πλέον ο τρόπος διαχείρισης της εξουσίας κι αντιμετώπισης των κοινών ζητημάτων μας.

Τα κόμματα με τη στενή έννοια, με τους λαοπρόβλητους ηγέτες και τους λαϊκούς δημοσιοσχεσίτες υποψήφιους, που οι τεχνοκράτες είναι σύμβουλοι κι οι βουλευτές, απλώς γνωστά πρόσωπα, έχουν τελειώσει κι όπως όλα δείχνουν, περνάμε στη νέα περίοδο που οι πολιτικές παρατάξεις πλέον έχουν μεγαλύτερο φάσμα καλύπτοντας περισσότερους συγγενείς, ιδεολογικά χώρους.

Αναπόφευκτα πλέον κι όπως σαφώς διαφαίνεται, ειδικά μετά τις ομιλίες των αρχηγών στη ΔΕΘ, το πολιτικό σκηνικό της χώρας στήνεται εκ νέου γύρω από δυο πόλους, που όμως δεν αποτελούν μόνο πολιτικά κόμματα- σημεία, της πολιτικής. Πρόκειται για δυο ιδεολογικές βάσεις εντελώς αντίθετες, με δομικές διαφορές και αντιλήψεις, που η καθεμιά μαγνητίζει γύρω της και τους υπόλοιπους συγγενείς χώρους, έναντι της τελικής αναμέτρησης.

Η σημερινή έκφραση της αύξησης του κράτους, ενίσχυσης των κρατικών δομών και στραγγαλισμού της ελεύθερης οικονομίας, που κυβερνά διά της αριστερής παράταξης των συνιστωσών που βίαια μετεξελίχθηκαν σε κόμμα, θα κληθεί ν’ αντιμετωπίσει τη μεγάλη κεντροδεξιά και σαφώς, φιλελεύθερη πλέον παράταξη, που θα συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις υπέρ της ελεύθερης αγοράς, των ιδιωτικών επενδύσεων και της λειτουργίας του κράτους, σύμφωνα με το μοντέλο που έχει περισσότερο αδικηθεί στη χώρα, αφού δεν έχει πραγματικά δοκιμασθεί ποτέ αλλά έχει κατηγορηθεί περισσότερο κι απ’ τους υπαίτιους, για την καταστροφή της.

Και φυσικά, σημαντικό έως καθοριστικό ρόλο, θα παίξει η επανασύσταση της κεντροδεξιάς, ενδεχομένως σε μια ευρεία παράταξη επίσης, που θα δώσει και τη λύση για τους εγκλωβισμένους ψηφοφόρους της αριστεράς που σήμερα αισθάνονται ότι βρίσκονται σε μέγγενη, ανάμεσα σε κάτι που απέτυχε μετά την ευκαιρία που του δόθηκε και το παρελθόν που ακόμη πληγώνει τον κύριο εκφραστή του κέντρου, της μεταπολίτευσης.

Ο πολιτικός αγώνας που ξεκίνησε πριν λίγες μέρες με την παρουσίαση των πρώτων κατευθύνσεων του οικονομικού προγράμματος της νέας ηγεσίας της κεντροδεξιάς παράταξης, αφορά σε αγώνα πολιτικών θέσεων, αντίληψης διαχείρισης και λειτουργίας κράτους και νοοτροπίας διακυβέρνησης της χώρας. Κι έτσι επιβάλλεται ν’ αντιμετωπισθεί απ’ τους πολίτες.

Η περίοδος που τα κριτήρια επιλογής κομμάτων αφορούσαν στ’ αντανακλαστικά στο πελατειακό κράτος με τον αριθμό των προσλήψεων ή το μένος έναντι εκείνων που κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα ή το χιούμορ με την επιλογή φραπεδολατρών παππούδων και πλούσιων αστών καναλαρχών που απλώς ανήκαν στην περίφημη πολυκατοικία, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί!

Ήρθε η στιγμή ν’ ανοίξουμε όλοι τ’ αυτιά και τα μάτια μας, να ενημερωθούμε, να διαβάσουμε να μάθουμε, ν ακούσουμε και ν’ αποφασίσουμε τι επιθυμούμε για την επόμενη μέρα της χώρας που δεν έχει πλέον άλλη ευκαιρία για να ξαναχτιστεί και να κάνει νέο ξεκίνημα.

Τώρα πλέον, κανείς δεν διαθέτει ηθικό πλεονέκτημα και τα αφηγήματα μπήκαν στη θέση τους παύοντας να παραμυθιάζουν όσους ενδεχομένως προσπαθούσαν να ξεφύγουν απ’ την σκληρή πραγματικότητα, η πλήρης απομυθοποίηση και του τελευταίου ονειροπόλου πολιτικού, φέρνει όλους μας αντιμέτωπους στις ευθύνες επιλογής των κυβερνητών με τα σωστά κριτήρια επιτέλους!

Κανείς δε γνωρίζει πότε θα γίνουν οι επόμενες εκλογές όπως κανείς δε γνωρίζει και την τύχη της χώρας αν συνεχιστεί η ελεύθερη πτώση που παραμένει ακάθεκτη. Ο χρόνος της ενημέρωσης όμως και της παράθεσης επιχειρημάτων, ξεκίνησε και καλό θα είναι να τον εκμεταλλευθούμε όλοι διαχωρίζοντας τους εαυτούς μας απ΄ τη μεταφερόμενη μάζα εκείνων που εκλέγουν κυβερνήσεις απλώς επειδή οι υπόλοιποι αδιαφορούμε.

Η ενίσχυση της νοοτροπίας που επιλέγουμε, καθιστά όλο και περισσότερο αδύναμη την ανύπαρκτη επιχειρηματολογία και τη δύναμη της εικόνας δημοσίων προσώπων, επικίνδυνων στην περίπτωση που εκλεγούν από αδιάφορους ψηφοφόρους ή τους πολίτες – γίδια που τείνουν πλέον να γίνουν μόνιμη και πολυπληθής ομάδα στη χώρα.

Ο καιρός των ιδεοληψιών και των αυταπατών καθώς και των χαμογελαστών χαρισματικών απαίδευτων δημοσιοσχεσιτών, θ’ αποδειχθεί ότι παρήλθε, μόνο αν οι πολίτες της χώρας συνειδητοποιήσουν ότι χρειάζονται μορφωμένοι, φρέσκοι, με διάθεση για δουλειά και θυσίες, ν’ αναλάβουν με υπευθυνότητα το τιμόνι της χώρας αφήνοντας πίσω τα λάθη και τις εξαρτήσεις που κατέστρεψαν παρά δημιούργησαν τα προηγούμενα χρόνια.

Γρηγορίου Αλεξάνδρα

Ιδρυτικό Μέλος Ευ.Με.ΣΥΝ - Τομεάρχης Επικοινωνίας & ΜΜΕ

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου